Uczniowie III LO w Zielonej Górze znów zmierzą się w konkursie CanSat. Razem tworzą satelitę, który zbada m.in. jakość powietrza

Natalia Dyjas-Szatkowska

Licealiści z Trójki kolejny raz udowadniają, że warto spełniać marzenia. Jako jedyna drużyna z Lubuskiego powalczą w prestiżowym konkursie CanSat. Zmagania wymagają od nich ciężkiej pracy, ale stają się też nauką. I to nie tylko fizyki.

Filip Kolasa, Wojciech Michalczuk, Adam Dudek i Konrad Staniów, uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego w Zielonej Górze, tworzą wspólnie grupę Nova.

- Bierzemy udział w konkursie CanSat – wyjaśnia Adam Dudek. – Polega on na tym, że tworzymy satelitę w pojemniku wielkości puszki. Zanim przyjdzie czas na kwalifikacje finałowe, musimy przedstawić szereg raportów, w których opisujemy postępy oraz to, jak nam z tym satelitą idzie. Szczegółowe raporty piszemy po angielsku. W finałach nasz CanSat zostanie, za pomocą rakiety, wystrzelony na wysokość ok. 3 kilometrów. Spadając będzie zaś pobierał różne dane.

- Każdy zespół dostaje od organizatora dwie płytki – jedną do odbioru, drugą zaś do nadawania danych – wyjaśnia Filip Kolasa.

- Płytki musimy zaprogramować w taki sposób, by razem z połączonymi elektrycznie czujnikami m.in. temperatury, ciśnienia i innymi, wybranymi przez nas w misji dodatkowej, pobierały dane, zapisywały na karcie pamięci i wysyłały drogą radiową do stacji naziemnej – tłumaczy Wojciech Michalczuk. – Ta też musi być przez nas skonstruowana.

Brzmi skomplikowanie? Nie dla młodych naukowców. Ci nie tylko zajmują się programowaniem, ale zaprojektowali i… wydrukowali na drukarce 3D obudowę satelity wielkości puszki do napoju (stąd też i nazwa konkursu. Can to po angielsku właśnie puszka).

- Projekt płytki jest mojego autorstwa – wyjaśnia Filip Kolasa. – Stwierdziliśmy, że całość musi być stabilna. W konkursie zaś każdy zespół musi wykonać misję podstawową i dodatkową. Podstawa to zrobienie satelity, a także zaprogramowanie czujników podstawowych i przesył danych raz na sekundę. Ale mamy też misję dodatkową.

Licealiści z Zielonej Góry są ambitni i podjęli się wykonania aż dwóch takich zadań. Jedną misją jest badanie zanieczyszczeń powietrza. Odpowiedni czujnik umiejscowiony w satelicie bada szkodliwe pyły, którymi niestety na co dzień oddychamy.

- I bada je na różnych wysokościach – mówi Konrad Staniów. Druga misja? Polega na pomiarach wtórnego promieniowania kosmicznego. Okazuje się, że elementy, które wchodzą w skład jednego z modułów satelity, nie są tak łatwo dostępne. Trzeba je sprowadzać ze Stanów Zjednoczonych. To wszystko trwa. Ale trudności stają się dla uczniów świetną lekcją organizacji czy po prostu cierpliwości.

- Na tym właśnie ten konkurs polega, by robić coś ambitnego – przekonuje Adam. – Zdecydowaliśmy się pójść nieco odważnie. Czy nam się uda? Zobaczymy! Ale jesteśmy dobrej myśli.

Do konkursu, z 86 zespołów z całej Polski, zakwalifikowało się 25 drużyn. Teraz czas na walkę o finał. Do niego dostaje się tylko 10 najlepszych drużyn. Licealiści z Zielonej Góry starają się robić wszystko, by finał był ich.

- Jesteśmy jedynym zespołem z Lubuskiego. Cieszymy się, że możemy reprezentować nasze województwo – mówią uczniowie.

- Dlaczego nam się chce? – odpowiada na nasze pytanie Filip. – Bo to rozwija nasze zainteresowania!

Dbanie o pasje to jedno. Dla licealistów ciężka praca nad satelitą to nie tylko nauka programowania, fizyki, matematyki. Ale też świetna okazja do rozwijania umiejętności miękkich – pracy w grupie, negocjowania, rozwiązywania konfliktów…Uczniowie muszą też zdobyć sponsorów, by wziąć udział w zmaganiach. Dlaczego czwórka licealistów postanowiła poświęcić się fizyce, przedmiotowi nie za bardzo lubianemu przez młodych?

- Bo to przyszłościowa dziedzina! – mówi z mocą Filip.

- A w naszej szkole jest ona przedstawiana w bardzo ciekawy sposób – dodaje Adam. – Wiemy już, że niezależnie, czy się dostaniemy do finału konkursu, czy nie, to bardzo dużo z niego wyniesiemy. Zdobędziemy umiejętności miękkie, techniczne, wiele się od siebie nauczymy.

- To, co robimy, może nam też pomóc w dostaniu się na studia – zauważa Konrad. – Ponieważ zdobędziemy odpowiednie, bardzo ważne doświadczenie. Warto się angażować, bo to inwestycja w naszą przyszłość.

Ostatnie miesiące grupa poświęca każdą wolną chwilę na projekt. I przekonuje, że warto walczyć o marzenia. My trzymamy za ambitnych licealistów kciuki…

Opiekunem grupy, która walczy w konkursie CanSat jest Stowarzyszenie Nauczycieli Fizyki SNaFi, reprezentowane przez Konrada Colle – członka zarządu stowarzyszenia, studenta piątego stopnia na kierunku fizyki, specjalności fizyki medycznej na Uniwersytecie Zielonogórskim ale i absolwenta III LO w Zielonej Górze.