W Domu Kota „dzieci” coraz więcej. A rodzin zastępczych i opiekunów nie przybywa...

AGR

To dom, ale tylko zastępczy. Wolontariusze nie zastąpią zwierzętom prawdziwej, kochającej rodziny.

- Marianek niedawno wrócił z adopcji, okazało się, że jest chory. Miruś i Edek są z nami od wielu miesięcy, podobnie jak Nela, która ma marne szanse na dom, bo jest zwykła, szarobura, mało atrakcyjna, a przecież taka grzeczna i kochana - przedstawia nam swoich podopiecznych Iwona Krzywulska, wolontariuszka z międzyrzeckiego Domu Kota.